Stop Ondermijning Samen

"Zes maanden dicht en mijn vaste klanten kwijt."

Toen de jongens vroegen of ze gebruik mochten maken van de garage om voor familie en vrienden wat bij te beunen, vond ik dat oké. Ik zei nog grappend: ‘Jullie weten zelf wel wat wel en niet mag he?’ Ik bedoelde daarmee de merken die ze wel of niet mochten repareren. Ik had geen idee wat ze uitspookten na werktijd!’

Bedrijventerreinen. Er zijn er meer dan 4.000 in Nederland. Groot en klein. Hardwerkende ondernemers verdienen er hun brood. Maar helaas zien we ook dat deze terreinen zich prima lenen voor het faciliteren van ondermijnende criminaliteit. De ligging is vaak gunstig ten opzichte van uitvalswegen en door de bedrijvigheid vallen ‘afwijkende’ activiteiten niet altijd op. Tegelijk is er
’s avonds relatief weinig toezicht, waardoor criminelen ongestoord hun gang kunnen gaan. Om die reden vinden steeds vaker (onaangekondigd) controles plaats waarbij overheidspartners als gemeenten, politie en de Belastingdienst samen optrekken. Garagehouder Ray vertelt hoe zijn leven door zo’n controle op zijn kop stond.

Het bleef niet bij de milieuovertreding
‘Kijk, dit bedrijventerrein heeft geen al te beste naam. En als ik eerlijk ben is dat niet zonder reden. Veel panden staan leeg en het zingt nogal rond dat er dingen gebeuren die niet voor iedereen zichtbaar zijn. Ik weet van wat illegale handel in merkkleding en bij mij aan de overkant zit volgens mij een illegaal bordeel. Het voordeel is dat de huur betaalbaar is. Daarbij heb ik een vaste klantenkring die trouw hun auto bij mij komen brengen.

Omdat de geruchten over criminele activiteiten op het bedrijventerrein waar Ray gevestigd is ook bekend zijn bij de gemeente, ligt het bedrijventerrein al langer onder een vergrootglas. Om die reden vindt op een druilerige maandag in november onaangekondigd een integrale controle plaats.
Ray:  ‘De maandag is altijd een wat rustige dag; niet alle jongens zijn er dan. Het was dan ook een gekke gewaarwording dat opeens de straat vol stond met politiewagens, de Douane, Belastingdienst en ook een paar auto’s van Toezicht en Handhaving. Ik zag een aantal mensen aan de overkant naar binnen gaan en dacht nog dat het om dat illegale bordeel ging. Maar al snel stond er ook zo’n pipo bij mij op de stoep. Voor een integrale controle, zei hij. Moest ik aan meewerken. Toen kneep ik hem wel even. Want ik had niet al m’n milieuvergunningen op orde. Tsja, dat was wel de bedoeling maar ik was er gewoon nog niet aan toegekomen. Misschien zou de inspecteur wel een oogje kunnen dichtknijpen. Wist ik veel wat me die dag te wachten stond.’

Het kan altijd erger
De gemeente constateert inderdaad een aantal milieuovertredingen in de garage van Ray. Om die reden komt zijn bedrijf net even wat meer in de belangstelling te staan van de overige controlerende instanties. Ray:’ Het schijnt ook dat bewoners uit de wijk hiernaast wel eens melding hadden gedaan dat het ’s avonds zo druk was bij mijn bedrijf. Ja, nogal wiedes. Die jongens mogen bijklussen buiten openingstijden. En dan rijden er inderdaad soms auto’s af en aan. Daar is toch niks illegaals aan?
Als echter de Douane de garage inspecteert met de meegebrachte hond, neemt de dag een wending die Ray niet aan ziet komen. Ray: ‘Dat beest was nog geen minuut binnen toen hij regelrecht naar de lockers van die jongens liep. Of ik wist wat daarin zat. Eh, nee; dat zijn persoonlijke lockers van mijn monteurs waar ze hun telefoon en zo instoppen als ze aan het werk zijn. Omdat de helft van de jongens er niet was, kon er volgens mij nooit veel bijzonders inzitten. Nou, daar dacht die hond anders over want hij bleef maar blaffen. En toen moest ik de lockers wel openmaken.

‘Gouden jongens’
Wat zich vervolgens voor de ogen van Ray afspeelt, had hij alleen kunnen bedenken in z’n ergste nachtmerrie. Ray: ‘Ik heb zo’n vijftien monteurs in dienst en dus net zoveel lockers die in gebruik zijn. Toen er in de eerste drie alleen wat verdwaalde koffiemokken en een paar biertjes werden gevonden, geloofde ik het verder allemaal wel. Maar toen de vierde locker openging, viel m’n mond open. Zat dat ding van onder tot boven vol met van die pakketjes die helemaal dichtgetapet zaten met van dat zwarte plakband. Nou, dan weet je wel wat erin zit.’
Ook in de volgende lockers treffen de controleurs zaken aan die te maken hebben met de eerder gedane omvangrijke cocaïnevangst. Zo worden naast ponypacks ook een weegschaal en een aanzienlijke hoeveelheid cash gevonden.
Ray: ‘Wat voelde ik me genaaid door ‘mijn gouden jongens.’ Al die tijd dat ik dacht dat ze hier aan het bijbeunen waren, handelden ze gewoon in drugs. Ja, ze zijn inderdaad begonnen met bijbeunen. Weet je wat voor klusjes ze deden? Het inbouwen van verborgen ruimtes in auto’s van hun vriendjes! En zo is het begonnen. Verborgen ruimte-tje hier, kilootje cocaïne daar. Beetje afwegen en verpakken. Dealer bellen dat hij weer voorraad kan komen halen. Nou begrijp ik waarom de buurt klaagde over al het verkeer in de avonduren!’



Coke-garage
Ray kan uiteindelijk aannemelijk maken dat hij niets weet van de illegale activiteiten in de avonduren. Behalve de boete voor de milieuovertreding, blijft strafrechtelijke vervolging voor hem persoonlijk dan ook uit. Wel sluit de burgemeester op grond van de Wet Damocles Ray’s garage voor zes maanden. Ray: ‘Het was op basis van de lockers natuurlijk vrij snel duidelijk wie ze moesten hebben. Ik heb die jongens meteen op straat geschopt. Maar ja, wat schiet ik overal mee op? Ik ben een half jaar dicht en moet maar afwachten waar mijn vaste klanten naartoe gaan. En of ik ooit van het stempel ‘coke-garage’ afkom. Weet je; ik vertrouwde mijn gouden jongens. En ik vond het niet nodig ze te controleren. Had ik het maar wel een keer gedaan……’



Wat kun jij doen?